Ang Batang Ningning

Masayang balikan ang panahong minsan tayong naging bata, tama? Hay! Sa totoo lang ang happiness post na ito ay may halong kilig kapag inaalala ko yung mga kaganapan, kakulitan at di pangkaraniwang karanasan nung ako ay ganito pa kaliit!!

Yey! Yan si Ningning! Yan ako nung limang taong gulang pa lang ako. Ang cute cute ko diba? Aminin! Hahaha! 

Ang damit na yan ang pinakapaborito ko sa lahat ng damit na ibinili sakin ni mahal na ina. Tatlo yan na iba-iba ang style pero ito ang tinitingnan kong lagi sa cabinet namin at gustong isuot kapag magsisimba kami. Sa edad na yan andami ko nang naaalala na ginawa ko.

Una, kabibuhan! Oist imadyinin nyo nga naman na sa ganyang liit ko entertainer na ko. Kapag may bisita kami, ibinibida na ko ng papa ko sa mga bisita. Sasabihin nya, "Ning, kanta ka dali". Dali-dali naman akong isasampa sa mesa ng mahal kong ama at kakanta na nga ako nang walang kaabog-abog! AT take note! With EMOTE pa at actions sa kamay na kala mo kontestant sa Kampeon ng Tanghalan!! Ito ang mga kanta ko: "Sayang na Sayang Lang ang Pag-Ibig Ko", "Mr. Dreamboy" at "Somewhere Out There". San ka pa teh! Hulaan nyo anong taon yan!!! Para sa clue, sa carpet pa lang sa likod ko, malalaman nyo kung kelan yan nauso. Kasama yan sa era. LOL!

Pangalawa, ka-istarirayan! Alam nyo bang buntot ako ng mama ko? Basta kahit san sya pupunta dapat kasama ako. Hindi sya makapagtago sakin. Isang araw, dumating ang Tita galing sa Bicol. Nasa Laguna kami nito nakatira noon. Busyng busy ako maglaro at intensyonal nga akong nilalaro ng Tita ko. Yun pala, dahan dahan na si Mama lumalabas ng pinto! Aba? Di pa din sya nakatakas sa paningin ko. Takbo ko sa pinto at humarang ang Tita ko. Ang lakas ng iyak ko at nagpupumilit sumama sa mama ko. Successful na sana ang pag-alis ni Mama nang marinig nyang tumili si Tita at napabalik sya ng bongga. Anong nangyari? Kinagat ko lang naman si Tita sa bukong bukong sa abot ng aking makakaya sa pagkalupasay ko. Ayan, palo ang inabot ni Ningning sa mahal na ina. Hindi na nga nakaalis ang nanay. Nakapag-isip isip siguro si Ningning at tumahimik sa isang sulok.

Pangatlo, picture addict! Opo. Si Ningning nang edad na yan ay napakapicture addict na daw sabi ng mama ko. Well, ang ganda naman talaga ng mga ngiti ko diba? Pano eh, nagpapraktis pa daw ako sa salamin ng ngiti. haha! Ako na yan! Ang cute cute ko!

Nang si Ningning ay lumaki, siya'y naging isang mabait na bata at anak. Haru! Oo, mabait ako pramis! 

Siya, bago nyo tapusin ang post na to, kumaway muna kayo sa batang si Ningning at tiyak na mapapangiti nyo sya. Wag din kalimutang mag-iwan din ng masayang kumento sa baba! Ciao!

My share for: HAPPINESS IS

Welcome Grace, Ang Bagong Blogger!

Alam nyo naman siguro kung gano ko kamahal ang blogging. Ang totoo nyan, nagsimula ang adiksyon na to, way back Friendster days pa. Anu ngang taon yon? Yung tipong meh mga testimonial ever pa? Ay naku teh, marami akong naging prendship at nahakot na testimonials sa profile ko nun sa pamamagitan ng pagmamakaawa. Hahaha! Hindi ko lang alam kung binobola nila ko. Pero kasabay nun, nung makita kong may blog churvaness dun eh nagsimula akong magblog. Ayan, sumunod na nga itong discovery ko ng multiply noong 2008 na mas minahal ko kesa sa friendster dahil sa kumpleto ito! Maliban sa meron itong photo albums, blog roll ay pupuwede ka ding mag-imbak ng videos at kung ano-anu pa. Tapos, nakakaengganyo lalo ay masarap bihisan ang multiply. Napakaraming choices na maaring pagpilian na aangkop sa personality. Ayan, ako na yan!

Kasabay ng adiksyon na yan, sa multiply pa lang ay nahikayat ko din ang mga kaibigan kong magblog. At eto nga, si Grace na sisterette ko na kung ituring ay nahikayat ko din. Espaks kami magtawagan dahil nung nag-aaral pa kami, naging partner kami sa prayers. "Espaks" means, spiritual pakners! Oh, astig diba? At dahil siyempre para na silang magkapatid ng asawa ko, nagkaron din sila ng sarili nilang tawagan. Alam nyo kung ano? "XBOX" Kaloka diba? Hahaha! Totoo yan kahit sa personal ganyan ang tawagan nila. 

Kaya heto ako ngayon, nahikayat ko naman sya ulit magblog dito sa mundo ng mas malawak  na blogsphere. Nagshift na din sya sa blogger. Ang katunayan nagulat pa ko dahil 4 agad ang binuksan nyang blogs. 

Si Grace nga pala ay isang pastor. Magandang batang pastor ng UCCP at nagpapastol sa Las Pinas. Hindi lang siya maganda kundi napakagaling din na singer! Ay oo. Proud akong sabihin na ang tandem naming dalawa ay pwedeng pwedeng pagsimulan ng matayog na career. Sa school noon, ang tawag sa amin ay M2M. Namiss ko na nga siya kajamming eh. 

Sana ay suportahan nyo din at maging kaibigan si Grace. Mas makikilala nyo sya sa mga bago nyang blogs. Magaling siyang sumulat din sa Tagalog at isang magaling na manunulat pagdating sa mga sulating teyolohiya. Yun naman talaga kasi ang forte nya. 

Siya, eto na ang kanyang mga blogs! Sana'y mag-enjoy din kayong subaybayan ang mga akda niya:

Repleksyon ng Isang Babaylan

Mga Kwento sa Baul ng Karanasan

Buhay Hayskool

Ang Bitter Mo

Abalang Muli ang Beauty Ko

Hello mga blogkada!

Una ay gusto kong humingi ng paumanhin sa mga hindi ko pa pagbloghop sa mga entries ng Happiness Meme. Ilan pa lang and nadalaw ko pero huwag mag-alala dahil babalikan ko kayong lahat soon!

Medyo bigyan nyo muna ko ng kaunting panahon ngayon at bisi-bisihan ulit ang beauty ko this coming week. Hindi pa halos nakapahinga mula noong graduation ni hubby at sinundan agad naman ng preparasyon para sa Anniversary ng church nung Linggo. Nagbantay sa Ninang kong may sakit sa Manila Doctors kagabi, kahit na puyat ang beautyness monster ng lola nyo ay gumora pa din sa immigration today para naman sa renewal ng visa ni hubby. Well, eto kadarating lang namin dito sa bahay and it's nearly 11pm now. Bukas naman ay sa Tagaytay muli ang tungo ko kasama si Hubby para sa church conference na gaganapin hanggang Huwebes ng hapon. Ang hectic mga teh diba? Jusme talaga.

Pero wag mag worry sapagkat kahit na bisi bisihan eh makakahanap din Ako ng time mag blog at makachikahan kayong muli. Babawi na lang Ako mga kagandahan ah? At babalikan ko ang inyong mga happiness entries. Salamat sa walang sawang pagdadalaw at pagkembot ninyo sa mga blogs ko!
Mamimiss nyo ko alam ko yan. Hahaha! Mahilig talaga ko umechos.

Hanggang sa muli!!!

Gumradweyt na si Hubby!

Walang mapagsidlan ang saya ko nang sa huling minuto ay nakompirma na gagraduate na ngang tunay si Hubby! Sa totoo lang, mula nung nakaraang Linggo pa hindi makatulog ang asawa ko kasi may isang subject pa siya na hinihintay ang grade. Nasa US na kasi yung professor na yun at thru email na lang pinasa ang papers nya. Umuwi ng US si Sir Matheny dahil  nagtuturo din sya sa isang seminaryo duon. At iyon nga, naglabas ng unang list ang school ng graduating class, wala ang pangalan nya doon!

Lunes, nag-email si prof at nangakong ifoforward na ang grade. Yun na lang talaga ang hinihintay! Deliberation ng Martes, wala pa ding naifoforward na grade. Siguro busy si prof kaya inemail ulit ni Hubby. That was 3 days before the graduation day!

Pagkatapos ng deliberation nung Martes, nagpaskil ulit ng list ng mga siguradong gagradweyt, wala pa din ang name ni hubby. ;( Gusto ko na din umiyak kasi baka hindi nga talaga makagradweyt pero siyempre puro pang-iencourage pa din ang lumabas sa magandang asawa. (nagawa pang umechos??) Hahaha!

Pero eto, Miyerkules ng umaga, ginising ko siya nang may bonggang bonggang smile! Sabi ko, punta na kami sa mall at bumili ng barong na gagamitin nya sa graduation. Hindi pa man kami sigurado dahil wala pa ngang grade, eh nagpunta na nga kami ng mall para bumili ng barong BY FAITH! Kay buti ng Panginoon! Pagkatapos naming bumili, pumunta si hubby sa registrar upang magconfirm, sa habag ni Lord ay umokey na nga. Natanggap na nila ang grade galing kay prof at tuloy ang ligaya! 

Ta-dah! Ayan na ang hubby ko! Marching with pride!

 

 Siyempre pa ang proud wifey kasama at ang mga pastor na sumuporta!

Dumirecho sa Tagaytay with supportive and kind professors to hubby.

Hubby earned a degree of Bachelor of Theology. Praise the Lord. Sa pagtuntong nya sa Masteral ay magpatuloy ang katapatan at kasigasigan. Dahil sa mga nangyari, muli naming napatunayan kung gaano kabuti ang Panginoon basta't manatiling nakakapit nang may buong pananampalataya at walang pag-aalinlangan. Amen.

Share ko sa Happiness is!

Hindi Na Nga Talaga Ako Bata

Hello mga blogkada, namiss ko kayo ha? Nagmumuni-muni lang naman ako dahil sa mga kaganapan sa buhay ko at ng mga kaibigan kong naging kasama ko sa lakbayin ng buhay ko.

Una na dyan ang makita kong ikinasal na din ang isa sa mga itinuturing kong kapatid. Actually, tatlo kami. Sila sina May at Grace. 

Marami kaming mga pinagdaanang saya at kulitan nung nasa dorm pa kami way back college life. Naalala ko, kapag panahon na ng chapel service na ginaganap ng Martes at Huwebes, gabi pa lang, nagdi-dress rehearsal na kami! Meron kaming malaking salamin sa dulo ng pasilyo ng dorm kaya alam nyo bang rarampa ang mga lola nyo papunta sa salamin para lang naman masilayan kung ano pag-iitsura namin sa mga damit. Haha.. Nariyang sabay-sabay din kaming maligo ng hubo't hubad, ayan, wala talagang keme yan ah?! Talagang wala na kaming itatago sa isa't isa. Kung minsan pa nga dahil nasisikipan kami sa mga shower cubicles, mismong sa entrance ng bathroom na kami naliligo. At siyempre, makikita agad kami ng mga gustong umihi dun kasi sa tapat lang din ng toilet cubicles ang kinaroroonan namin. Ang saya! Pano, eh sila pa ang nahihiyang tumingin samin? Eh bakit ba kasi? Pare-pareho naman may kung aneklabum sa katawan! Pero wag ka, jumoin din sila nung huli! Kakaloka! Para kaming nagmistulang magkakakosa sa kulungan. Hahaha! Ay jusme, marami kung iisa-isahin. 

Naikasal na din si May nung Biyernes lang. Ang ganda ganda nya at talaga namang napakasaya at napakaingay ng kasal nya. Kung pwede nga lang tumambling dun ginawa ko din eh. Pero siyempre inisip kong nakapalda nga pala ko ng bongga. So, di ko na tinuloy. Nagcheer na lang ako ng wagas para sa kanya. Meron pa isa, si Grace na nag-Rank 1! Topnotcher sa ordination exam nila. At magiging ganap ng Reverendo soon! Proud na proud akong kaibigan!

Sa lahat ng mga pangyayaring ito, naramdaman kong tunay ngang di na kami bata. Masarap alalahanin yung mga bagay na nakaraan. Mga kulitan at sayang kabataan. Kung pwede lang manatiling bata for life, why not?? Pero sadyang ganun ang buhay. Ang masaya, sa bawat pahina at yugto, may magandang nakasulat. Bow!

Antok Ka Noh??

Alam ko, at huwag na ninyong i-deny na naranasan nyo na ang mga palatandaang ito. Eto, tingnan nyo at alalahanin ang mga palatandaang antok ka pa o antok ka na nga at kailangan mo lang itulog yan. ;)

ANTOK ka na nga…

• Kapag nanonood ka ng paborito mong telenovela at pinipilit ibukas nang todo ang mga mata dahil sa ayaw mo lang mamiss ang episode ng gabi.
• Kapag may nagtanong sayong, “Antok ka na?” at “Hindi pa noh?” ang sagot mo, sabay tindig tapos uupo din naman ulit at pipikit-pikit ulit ang mata.
• Kapag nagluluto ka sa umaga at parang nananalangin sa harap ng niluluto mong pritong itlog o hotdog.
• Kapag lumabas ka ng kuwarto at tinanong ang sarili, “Saan nga ba ko pupunta at anong kailangan kong kunin?” sabay kamot sa ulo.
• Kapag nasa klase ka, at kunwari tutok na tutok ka sa mukha ng teacher mo pero nangingindat na ang antok mong mga mata.
• Kapag may kausap kang sobrang nakakaboring ang kuwentong sinasabi nya at oo ka na lang oo pero nang-iirap ka na pala kasi antok ka na.
• Kapag nagsesermon ang pastor at ang akala ng mga tao sa likod mo sumasang-ayon ka lang lagi sa sinasabi ng pastor dahil sa katatango mo hanggang dibdib.
• Kapag nagmumukha nang lasing ang mga mata mo sa harap ng computer o laptop mo pero ayaw mo lang mahiga dahil nga nagfefacebook o nagbablog ka pa!

O natuwa kayo noh? Ako din eh. Naisip kong isulat kasi alam kong makakarelate kayo. So anong maidadagdag nyo? Hahaha! Sulat!

Oh Tawas! Di Ko Akalain!

Mga blogkada, sabi ko na sa inyo eh. Masaya ang huntahan dito sa Tagalog blog ko. Nagagalak ang puso ko nang wagas dahil sa dami ng kumentong natanggap ng aking akda tungkol sa tawas. Kung hindi mo pa nababasa, ETO basahin mo. Kunin ko na din ang oportunidad na pasalamatan ang mga commenters sa tawas post na yung iba ay di talaga umalis ng di kumumento. Bongga kayo!

Napatambling lang naman ako sa tuwa at wagas na halakhak ng maisip kong ichek ang stat ng blog na to. Kasi sa totoo lang, hindi ako makapaniwala na ito ang umaani ng bisita at readers ngayon among my other blogs! Take note! PR2 na bonggang bongga eh wala naman halos seryosong usapan at mapupulot dito diba? Dinaig talaga ang mga English blogs ko! Kasi PR1 lang inabot nila eh.

So eto, para na din maliwanagan kayo. So far, ang "Kwento ng Durog na Tawas" ang may highest rating at dalaw! Eksaherado man pero ang saya-saya ko na pumalo sya ng kulang kulang 100 views na di ko naman talaga inaasahan. Gusto ko lang naman magkuwento. Haha. 

Salamat na din kay KM at sa Happiness Meme nya at nakapag-ani ng readers ang kuwento ko. Mangyaring ICLICK na lamang ang photo para makita nang lubos.

But wait! There's more! Tingnan nyo nga naman at marami din palang nagreresearch tungkol sa tawas. At please, please, tignan sa gawing baba ng larawang ito kung ano ang mga hinahanap nila at nagawi sila sa post na to. Ayan, kayo na ang humusga! Hahaha!

Tawas: Gamot sa Singaw

Uy, hello! Kamusta ka? Alam ko, naparito ka dahil sa napagka-interesting baching baching ng titulo ng post na to. Tama? O sige di na kita pasasabikin pa. Eto na ang kwento.

Tawas. Ano nga ba ang tawas?

imaheng hiram kay mr. google

Ang tawas ay iyong puti, mala-porselana at kumikislap kislap na bagay na animo parang isang crystal. Mayroong dalawang uri ito. Ang buo at ang durog na tawas.

Ngayon naman ay alamin natin kung ano ang gamit ng tawas.

UNA: Ito ay nagsisilbing gamot sa mga singaw natin sa bibig. Ay opo! Ang tawas ay mabisang gamot sa singaw. Napakabisa! Isa ito talagang magic kung makapanggamot ng singaw. Yun lang, asahan na ang hapdi at sakit habang ina-apply ito. Siyempre diba? Hindi mo pa nga ginagalaw yung singaw, napagkasakit na. Eh yun pa kayang magmumog ng tubig na may tawas?! Pero diba, ika nga, "No Pain, No Gain". In just a minute, PATAY ANG SAKIT!".

PANGALAWA: Hindi ko talaga lubos akalain na ito lang pala ang makakapagpawala ng BO ko. Body odor, kili-kili odor. Andami ko nang nasubukan, deo sticks, roll-on, pero tuwang-tuwa ako na dahil napatunayan kong tawas talaga pala ang may kakayahang gamutin ang root cause ng ating pangangamoy sa kili-kili. Hindi nya lang mina-mask ang amoy tulad ng ibang deo, kundi tatargetin nya ang root cause ng pamamaho at yun ay ang patayin ang bacteria na nagiging sanhin ng pamamaho. Ulit-ulit na ako pero kasi napakatotoo nito. Dahil ako mismo ang nakasubok. At i can't stress this enough, pero MILCU deodorant for foot and underarms ang tinutukoy ko. Picture below. Napakamura lang nito sa Shopee Ph, nasa 95 pesos lang ang isa! 

Marami kang pagpipiliang produkto ng tawas dito kung gusto mo makita, i-click lang ito.

Click here to buy this product. 

Eto naman ay magic puff para hindi messy ang pag-aapply nito. 

Click here to buy this Milcu Magic Puff.

PANGATLO: Alam nyo bang nakakapagpaputi din ito ng kili-kili? Ayan mga girls, I know, I know.. Isa yan sa mga million-dollar-question pero ito ay totoo. Ito na din ay dahil napaputi nito (ng bahagya) ang aking kels. Nyahaha! Oo di ko na ikakahiya. Pero talagang mabisa. Para sa akin ha? Di ko lang alam sa iba.

Eto ang maa-achieve na puti ng kili-kili kapag gumamit ng tawas:

kay Mr. Google ko din kinuha 

PANGATLO: Ang buo o durog na tawas ay nakakatulong ma-prevent ang bad odor  sa katawan. Meron akong kaibigan, hindi lang sa kels ina-apply ang tawas kundi pati sa buong katawan. Inihahalo nya ang konting budbod ng tawas sa huling timba na kanyang huling banlaw. Teka, paalala. Wag naman OA sa paglagay. Konting konti lang para lang smooth ang skin at fresh after maligo.

Alam ko maraming makakarelate sa inyo sa kwento ng tawas na ito dahil noon. . . nong di pa naimbento ang mga roll-on o underarm sticks, ay tawas din ang gamit nyo. AMININ! Diba, nung mga panahong nagsisimula ka nang magbinata at magdalaga, si Nanay o si Tatay ay nagpapaalala nang lagi na gumamit ng tawas sa kili-kili para naman di nakakahiya sa mga crush sa school. Haha. Balik tanaw!

O siya! Kapulutan nyo sana ng sangkarumakot na wisdom at walang kasing-wagas na happiness ang post na ito. Kaugnay nyan, ili-link ko na din ang tawas na durog sa!!!
HAPPINESS IS

labels: 

tawas gamot sa singaw

tawas sa singaw

tawas para sa singaw

gamot sa singaw

gamot sa singaw home remedy

gamot sa singaw sa dila

home remedy sa singaw sa dila

anong gamot sa singaw

how to treat singaw sa dila

how to treat singaw sa bibig

paano tanggalin ang singaw

singaw gamot

Bata, Bata, Paano Ka Ginawa?

Muli ko itong binasa sa aking reviews site kaya naisipan kong i-repost dito para naman mabasa din ng mga avid readers ko dito at malaman kung ano ang mga kuro-kuro, opinyon at reaksyon nyo sa pelikulang ito. Medyo mahaba pero nawa'y mag-enjoy kayo!

photo credit to google

Ako ay humanga sa pelikulang ito sapagkat talagang makikita dito ang tunay na kalagayan na nangyayari sa isang tipikal na pamilyang Pilipino. Makikita ang tumpak na pagganap ng bawat isang miyembro ng pamilya. Katulad ng pelikula, marami sa mga pamilyang Pilipino ngayon ang pangalawang ama na siyang tumuturing sa anak ng babae sa unang asawa na parang sarili niyang anak. Napakarami ang ganitong pamilya sa Pilipinas. Ito ay maaaring ang unang asawa ay hindi magkasundo at nariyang maghihiwalay at magkakaroon ng panibagong asawa kasal man o hindi. Kung kaya’t ang mga anak ay nagkakaroon ng pag-aalitan lalo na kapag hindi lingid sa kanila ang kanilang tunay na kalagayan.

Sa sitwasyon ng pamilya sa pelikulang ito, hindi lingid sa mga anak kung sino ang kanilang ama. Mayroong magandang naidulot ito at mayroon din namang hindi sa relasyon ng bawat isa. Ang isang hindi magandang naidulot nito sa kanila ay iyong pag-aasaran ng magkapatid na humahantong sa away at pag-aalitan. Hindi ito maiiwasan sapagkat sila ay bata pa at talagang dumarating ang ganitong pagkakataon. Katulad na lamang ng eksena kung saan ang magkapatid ay nag-away at pinagdedebatehan nila kung sino sa kanilang mga ama ang mas mahal ng kanilang ina. Nakakatuwa man ngunit ito ay reyalidad nang nangyayari at patuloy na nangyayari sa mga tipikal na pamilyang Pilipino. Hindi talaga maiwasan ang mga ganitong pag-aasaran sa parte ng mga anak. Ang napansin ko sa pelikulang ito ay hindi pinili ng kanilang ina ang itago ang katotohanan sa kanila. Ipinaliliwanag niya ang mga bagay sa abot ng kanyang makakaya upang maunawaan siya ng kanyang mga anak. Hindi sekreto ang mga bagay na dapat ay talagang nalalaman ng kanyang mga anak at karapatan din naman nilang malaman ang mga iyon.

Ang maganda din naming naidulot nito sa mga bata ay minahal nila ang isa’t isa nang may pagtanggap sa katotohanang sila man ay kalahating magkapatid lamang. Ito ay mapapatunayan doon sa panahong pinili ng lalaking anak ang manatiling makasama ang kanyang ina at kapatid sapagkat mahal na mahal niya sila. Hindi siya sumama sa tunay niyang ama papunta sa ibang bansa dahil mamimiss nya ang kanyang bunsong kapatid.

Kung iisipin, mas gugustuhin ng karamihan sa mga pamilyang Pilipino ang itago ang mga ganitong bagay mula sa mga anak sa kadahilanang hindi pa nila ito lubos na mauunawaan. O ang iba naman ay talagang itatago na lamang ang katotohanan at huwag nang ipaalam pa.

Mayroon akong kakilala na mayroong eksaktong sitwasyon na tulad sa pelikulang ito. Sila din ay dalawang magkapatid na magkaiba ang ama. Ang unang asawa ng kanilang ina ay kanyang hiniwalayan at kanya ngang kasama na ngayon ang bago niyang minamahal na siya namang ama ng bunsong anak. Hindi rin lingid sa mga anak ang katotohanang iyon. Ang kaibahan nga lang ay makikitang mas pabor ang ina sa bunsong anak. Naitanong ko ito sa kanya kung bakit ganito, ito ay dahil na rin sa pagbabahagi ng panganay na anak sa akin tungkol sa bagay na ito. Marami siyang hinanakit sa kanyang ina, dagdag pa dito ang di matapos na pang-aasar ng kanyang bunsong kapatid nang hindi man lamang sinasaway ng mga magulang. Naisip kong baka makatulong ako sa kalagayang iyon at naging positibo naman ito sa ina sapagkat kaibigan ko sya. Nakita niya din ang kanyang pagkakamaling iyon. At kanyang naibahagi din na iyon ay totoo sapagkat naaalala niya daw ang kanyang unang asawa sa panganay niyang anak. Doon niya napagtanto na walang kinalaman ang anak sa away nila ng kanyang unang asawa.

Sa kalagayang ng pelikulang ito, makikita din ang pagiging maboka ni Leah (Vilma Santos). Sinasabi nya talaga ang mga bagay sa tamang termino nito, maging bastos man ito sa pandinig ng iba. Nakita ko ang pagiging malakas niya bilang isang babae. Kaya niyang tumayo at lumaban sa hamon ng buhay gaano man ito kabigat. Maraming hamon ang dumating sa buhay nya, una na dito ang pagharap niya sa kanyang mga anak at ipaliwanag sa kanila ang katotohanang sila ay may magkaibang ama. Ang pag-aaruga sa kanila sa abot ng kanyang makakaya, kasama na ang pagmulat nya sa mga ito sa kalayaang sila ang dapat magdesisyon para sa kanilang sarili. Binigyan niya sila ng kalayaang mag-isip at magpasya kahit na sa murang edad pa sila. Ang muling paghihiwalay nila ng kanyang pangalawang asawa sa kadahilanang mayroon din pala itong kinakasamang iba. At ang pagharap sa mga kababaihang mayroong kanya-kanya ding problemang kinakaharap sa kanilang buhay. Hinahangaan ko siya sa pagiging isang malakas na babae. Isa siyang huwaran para sa mga kababaihan. Hindi siya nagpadaig sa mga unos ng buhay. Hindi siya napanghinaan ng loob upang gawin ang mga bagay na makakabuti para sa kanyang pamilya. Itinayo niya ang kanyang sarili nang taas noo. Anuman ang dinanas niya sa buhay at anuman ang naririnig niyang mga salita mula sa ibang tao ay hindi naging dahilan upang siya ay sumuko. Kundi naging matatag siya. At ito ay itinuturo niya sa kanyang mga anak maging doon sa mga iba pang kababaihan. Tunay nga na kapupulutan ito ng aral lalong lalo na ng mga kababaihan.

Si Ning Kumakanta!!

Ayan! Excited na ba kayo? Oo, Ako nga yan, ang aspiring singer ng Bicolandia. Kasi sayang naman yung pag-aaral ko ng Music nung college. Yap! I took Music as a course, in fact voice major pa. Medyo di lang ako confident sa boses ko but I love to sing! Ako na yan talaga. Nanginginig na ang voice, matagal na di kumakanta e. So, sana ay inyong maibigan ang aking mumunting sorpresa!

Kanina lang ito sa aming chapel. Hinablot ko muna ipad2 ni hubby at eto nga ang resulta ng pinaggagawa ko nang di nya alam. Enjoy!

Happiness is Maging Sikat!

Hindi ko lubos maubos ang kasayahan nato. Actually, nakakaloka dahil ang si-sweet ng mga bongga kong blogger friends! Hindi ko akalaing mararanasan kong maging ganito kasikat at sa blogospero pa! Grabe. Nagpapasalamat ako dahil sa mga ginawa nilang ito para sakin. Appreciated ko Sissies!! Nakakaloka talaga to ng bongga! 

Alam kong idedeny nila to kasi maaaring unconsciously naisend nila tong mga fan signs sakin accidentally. Kung paano, hindi ko rin alam. Siguro baka sa kung anong hangin ang nagdala nito dito sa blog ko. Sabi nga ng asawa ko, wag ko daw i-blog para "humble" ang peg ko. Nyahaha! Haru humble daw?! Pero talagang sa ganitong paraan ko lang din sila mapapasaya. KM, Krizza, Lainy, Ate Rovs at lalong lalo na kay Baby Bella, pinasaya nyo ko ng to the tenth power! At ang gaganda nyo! Kayo ang number one sa puso ko. Asahan nyong mamahalin ko pa kayo nang ganap na ganap at mapapangiti lagi sa mga post ko dito! AYLABYU ALL!!!

Ooooopss! Photo credit to their blog sites nga pala. Hihi. Just for fun!

Isang nakakatambling nang paulit-ulit na happiness ito, kaya ili-link ko to sa:

Happiness Post Lang!

Kung may isang bagay akong ipagpapasalamat sa araw nato, ito yung pagkakaron ko ng bagong domain para sa Women's Choice blog ko... Oh well, hindi lang pala isa ang mga happiness ko ngayon, i-enumerate ko na ha?

Una: Bagong domain! Paulit-ulit? Haha! Kaloka. 

Pangalawa: Ang umaarangkada kong designs site na talaga namang love na love ko! Masaya pala ang gawin ang kinagigiliwang gawin na nakapagpapasaya ako ng bongga sa mga kapwa ko bloggers. Super ang bihis ng mga blogs nila ngayon at ineenjoy nila. Alam nyo na kung sino kayo!

Pangatlo: Ang maka-earn ng fans at likes sa designs site! Kung di pa kita fan, i-like lang ang page na ito. Rona's Fun Designs Facebook Fan Page 

Pang-apat: Magkaroon ng maraming cute at jolly friends sa mga bonggang bloggers na sila KM, na to the highest level ang success ng Happiness Meme.. Si Ate Rovs na sumisikat every week bilang waging-waging happy blogger... Si Krizza, na stage mom! at very artistic pagdating sa kanyang home designs and ideas... At si Algene na super cute na laging may giveaway para sa mga bloggers. 

Sa inyong lahat salamat sa suporta at pagtitiwala sa mga designs ko! hihi Happy lang talaga ko. At sa sponsor ko na si Algene na isinama ang pag-like sa fan page ko sa kanyang giveaway!!!

Nagpapasalamat din ako kay Dr. Calayan at Belo na nagsponsor ng bagoong lotion at shampoo. Haha.. Kaloka!

Sya! Tapusin na ang blog na to. Alam ko kekembular dito ang mga fans ko. I'll be waiting!!

Busy ang Beauty ko This Week

Hello Sissies! Busy ang beauty ko this coming week at ito ang magaganap na iskedyul:

1. Pumunta sa Statistics Office bukas (Monday), upang kumuha ng another original copy of our marriage contract para maigora na sa pag-aapply ng asawa ko ng resident/spouse visa.

2. Pagkatapos sa NSO, diretso sa aming main office (United Methodist Church Manila Office), para doon ay magpractice ng choir for our upcoming Worker's Convocation (para sa mga pastor at tulad ko na nagwowork din para sa church) sa darating na Miyerkules na gaganapin sa Tagaytay na ang dinig ko ay ako daw ang maglead sa choir. Kamusta naman yon? Naatasan pa! 

3. Martes. Umuwi ng bahay sa Cavite, magpahinga, magpamani-pedi, magpack ng gamit at magblog pag may oras. Kailangan yan! 

4. Miyerkules ng umaga. Bumiyahe papuntang Tagaytay at doon ay umattend ng nasabing convocation sa loob ng 3 araw hanggang Biyernes. Si asawa uuwi dahil may klase ng Huwebes. Sadness ang beauty ko nun, walang katabi. Haha. Meh ganun? Di bale, dami naman sigurong friends na darating. Chichika na lang ako ng bongga.

5. Biyernes. Umuwi ulit ng bahay. Magpahinga at magblog.

6. Sabado. Biyahe pa-Manila para naman umattend ng Lay Leader's Meeting sa simbahan. 

7. Linggo. Magpasalamat kay Lord sa napakahaba at masayang buong Linggong nagdaan. At sa hapon ay makauwi na ulit! Yey! Lunes, magsimulang gawin ang Journey blog ni Ate Rovie.

Ayan, nakakaloka ang super hectic at busy week na to. Ako na yan talaga.

Alam kong mamimiss nyo ko Ate Rovs, KM, Krizza, Algene at Ferry Jhoi. Hmm. Ang mga luha, pigilan! Alam ko yan. I know. Nakakamiss talaga ang beauty ko pero wag kayong mag-alala, I shall return ng bonggang bongga kaya steady lang kayo, ok? Haha! 

Yun lang mga Sissies! Muah muah, tsup tsup!

Ang inyong pretty lingkod...

Happiness is... Ang Makapagsuot ng Mala-Igorot na Costume!

Alam kong hindi na lingid sa inyong kaalaman na nagmula sa isang tribo ang asawa ko. Taiwanese siya pero hindi siya yung tipong maputi at singkit ang mata kundi mukha siyang Pinoy. At ayon sa kanila, ang kanilang tribo sa kanunu-nunuan pa ay may kwentong nauugnay sa Pilipinas. Naniniwala silang ang iba sa kanila ay nag-migrate nung mga panahong may lupang tulay pa ang Pilipinas at Taiwan at sila daw ang tunay na Taiwanese kesa mga puti at singkit na galing naman sa Mainland China. Kaya magugulat din kayo sa native language nila na Lukay na katunog na katunog ng salitang Ilocano! Bongga di ba? Kaya nung ginanap ang reception namin, sabi nila, hindi ako nalalayo, ako'y in na in sa tribo! 

Kaya eto, isa sa happiness ko nang pumunta kami sa Taiwan ay ang makapagsuot ng kanilang traditional costume na tunay talagang nahahawig sa ating mga ninunong Igorot. Yun lang, super bigat nyan dahil sa mga borloloy at korona. At ang tanawing bundok na yan, nakakalula sa kagandahan!

The Chen Family

At yan naman ang mga bongga at iba't ibang uri ng kanilang traditional attire.

Isang masayang post para sa paborito kong mga Meme na:

Happiness is... Tawang Wagas na Wagas!!!

Isa sa mga pinakaborito kong larawan noong ginanap ang Wedding Thanksgiving namin sa Taiwan ay ito:

Hahaha! Sa wagas ng tawa nilang lahat lalo na ng father-in-law ko ay malalaman mo agad ang di matatawarang tuwa na talaga namang ganap na ganap! Hindi ko na matandaan kung anong joke ang sinabi ng pastor dito para matawa sila ng ganito, pero ang alam ko lang ay tumawa din ako, yun lang, late reaksyon ang beauty ko dahil mega translate pa ang mahal kong asawa. Haha.. O diba? Ang saya saya! 

Sa tuwing makikita namin to, ang sarap pa rin ng tawa naming mag-asawa. Lovely talaga ang mga in-laws ko. Sister-in-law ko naman yung magandang dilag na yan. Kaya ayan! Happiness is Tawang Wagas na Wagas! Sapagkat hindi mababayaran ang sayang dulot ng mga ganitong larawan! Nawa'y nakapagdulot din ako ng happiness sa post na ito! 

Teka, tumawa ka na ba ng ganito kawagas? ;)

Share ko para sa bagong bago at bonggang bonggang Meme ni KM na:

Bagong Taon, Bagong Design!

Hay salamat at natapos ko din ang design na ito. Makulay pa din dahil love ko talaga ang colors. Masayahin kasi ako. ;)

Dalawang araw bago ko natapos ang design na ito. Medyo nangapa ulit dahil sa tagal na di nakapagdesign. Pero ano't ano pa man ay natapos din.

Gustong gusto ko kasi itong digital scrapbooking kit na nadownload ko for free. Lahat ng ginamit ko dito mula sa header, sidebars, at footer images ay galing sa kit na iyon. Although yung mga iba, saling-kit-kit lang. Haha. Nag-enjoy talaga kong paglaruan yung mga designs at eto naman ang kinalabasan.

Mahaharap ko na ang mga orders na pending. Medyo naghintay talaga kayo mga Sis, pagpasensyahan nyo na. Yung mga request nyo ay mapagtutuunan ko na ng pansin. In fairness! Humahaba na ang listahan ng orders ko. Hmmm.. Baka simulan ko na din magpabayad. ;)

Nagustuhan nyo ba ang aking bagong look? Ciao!

Asar Ako sa New Connection!!!

Gusto kong magwala sa sobrang inis sa bago naming internet connection. Inavail namin yung nasa commercial ng Globe Tattoo na Superstick nila na umaabot DAW ng 7 Mbps! Wow! Kaloka! Eh nung nagconnect na sa internet, jusmio! Ni hindi umaabot ng 1Mbps! At ang presyo tumataginting na P1,300! Sinong hindi maiimbyerna? Ha? E mas mabagal pa sa previous connection namin to ah? Sa tagal bago ka makapagbukas ng facebook eh pwede ka pang magluto at maglaba!!! 

Mga sis, pasensya na kayo kung ganito ako makapagreact kasi sa totoo lang! Hindi talaga maganda ang mood ko ngayon. Pati asawa ko asar na asar sa connection na to. Ang sarap manigaw ng mga promoter sa globe. At bukas talaga pupunta kami sa Globe na yan at magrereklamo ako. Nuknukan ng bagal! Ang nakakainis pa, di pwedeng mag-withdraw ah? 2 yrs ang contract eh. Anu yon? Lokohan? Badtrip!!!!

Ilalabas ko muna itong nagsusumigaw kong damdamin ah. I just cant believe it kasi. Naiiyak ako sa inis ngayon sa totoo lang. I hate this but I know that I'll be okay. Patunayan naman ng mga internet provider na yan na totoo ang mga nasa commercials nila!!!!!

Bakasyon Over, Pagbabalik Pilipinas!

Ayan, mga Sissy! Heto na akong muli at nagkukuwento sa inyo. Sana ay nag-enjoy kayo sa aking mga kwentong bakasyon. Siksik na siksik at sulit na sulit talaga yun eh. 

Nung isang Sunday pa kami nakabalik dito sa Pilipinas pero dahil sa wala pa kaming connection sa bahay. Mas minabuti na muna naming maghintay ng bagong internet. Yung tipong mas mabilis at hindi nakakainip! Haha. Nakakainis talaga kasi yung may mga panahong ubod ng bagal ang mag-open ng facebook o ibang pages lalo na kapag umuulan. Nagpasya na lang kaming i-give-up ang Sun Broadband Stick na meron kami at mag-apply ng bagong internet connection from a different provider. Hopefully mas okey na ang Globe Tattoo Superstick na umaabot daw hanggang 7 Mbps ang bilis. Well, tignan natin!

So, sa ngayon, dito muna ko sa Manila humahakot ng libreng wifi. Maya uwi na din kami sa Cavite. At nang makapagpahinga na ulit. May mga ginawa mung kabisihan dito. Sana lang talaga mabilis ang process ng bagong internet. Ang daming requirements ng mabilis na koneksyon ha? Naloka ako. 

Magkwentuhan na lang tayo muli mga blogkada! Hop na lang ulit ako sa mga blogs nyo at nang makasagap din ako ng chismis sa inyong mga buhay. Haha.

Hanggang sa muli!

Bakasyon Update: Hualien Adventure

Isa sa mga layunin naming mag-asawa ang makapunta o makabisita sa mga lugar kung saan nagtatrabaho sila Mama at Papa. At nakita nyo na siguro kung ano ang work ng mother-in-law ko sa unang post ko. Kung hindi pa, basahin dito. Ngayon naman, bisitahin natin ang workplace ni Papa, sa Yu-Shan College and Theological Seminary, sa Hualien ito, tatlong oras na drive mula sa Taitung kung saan nakatira sila Mama at Papa. Nagtuturo siya sa seminaryong ito ng Lukay dialect, exclusively for Lukay indigenous students na nag-aaral dito. Sayang nga lang at wala kaming picture with the students, nasa mga klase kasi. Pero gayunpaman, at least nakapagpicture sa lugar. Itinour kami ni papa habang naghihintay sa oras ng klase nya.

Eto na, simulan na ang slideshow!

Picture kuno kahit hindi aakyat. Yung building na iyon sa taas, yan ang main office ng Yu-shan College and Theological Seminary kung saan nag-papakahasa sa kaalaman patungkol sa Biblia at lipunan ang mga magiging pastor.

Ito naman ang napakagandang tanawing makikita sa harap ng seminaryo. Kaya talaga namang maeengganyo ang mga pastor mag-aral dito.

Ako yan at ang napakakulit kong Papa-in-Law, Chen Zsu-Te

Ang pinsan ni Hubby na si Su-Ning, tagapagturo ng Christian Education sa naturang seminaryo. Teka? Bakit napagkamakata ko naman yata? Haha.

 Pinakialaman ko ang piano sa classroom ni Papa, well, maganda pa din ang tunog. Nakatugtog pa ko ng Amazing Grace. Miss ko na tumugtog. ;(

At yan naman ang Chinese name ko, Chen, Ning Ning. Yan lang din ang alam ko isulat sa Chinese. HEhe.

Ang nagpumilit kuhanan ng litrato sa ganitong pose! Ang kulit diba?

O ito, isa pa.. Kaya nga ba na-inlove ako sa ka-cute-an nyan eh. Aruh!

 Pagkatapos ng visit sa seminary, dumiretso na kami sa Bed and Breakfast House na treat sa amin ni sis-in-law na pagmamay-ari ng kanyang irog na si Hao-En. 

Ayan si Hao En at sobrang pasasalamat kong marunong siya mag-English and very fluent dahil nagmajor pala siya in English noong kolehiyo. Super thank you Hao-En!

This is my sister in law, Roxanne na nagpprepare na for our Barbecue Night!

Waaah! Yan ang dahilan kung bakit ako naggain weight! Pero come on! Yan ang bakasyon na tinatawag! Diet na lang pag-uwi haha.

Ito naman ang kakanin ng mga Taiwanese. Yung nakabalot ay "abay" kung tawagin na gawa sa ground rice at may ilang meat sa loob at yung isa naman ay peanut. Okay lang ang lasa. Yun lang masasabi ko. Hihi.

Sila naman ang mga new friends na nakasama namin sa barbecue night. Once again, marunong mag-english, kasi talagang bihira ang marunong sa kanila. And, newly weds! A month pa lang! 

Dahil isa lang ang dala naming laptop, sobrang tagal bago ako nakapagfacebook. Gusto ko pa sanang magblog ng time na yan kaya lang super antok na ko. ;)

Pagkagising, nakakita ko ng swing! Picture picture syempre! 

Hay nako, syempre may eksena din ang mahal kong asawa. ;)

Picture muna bago umalis papuntang movie house!

At yan na nga ang tickets! Showtime lang at numbers ang naiintindihan ko, kayo ba?

 Sneak ng isang picture habang wala pang lumalabas sa screen. 

Naku, di ko alam to. Healthy food daw yan. Noodles in a chinese herb soup.

Finally back home sa Taitung. Heart pic muna. haha. Love it! Pasasalamat namin sa lahat ng na-experience!