Bata, Bata, Paano Ka Ginawa?

Muli ko itong binasa sa aking reviews site kaya naisipan kong i-repost dito para naman mabasa din ng mga avid readers ko dito at malaman kung ano ang mga kuro-kuro, opinyon at reaksyon nyo sa pelikulang ito. Medyo mahaba pero nawa'y mag-enjoy kayo!

photo credit to google

Ako ay humanga sa pelikulang ito sapagkat talagang makikita dito ang tunay na kalagayan na nangyayari sa isang tipikal na pamilyang Pilipino. Makikita ang tumpak na pagganap ng bawat isang miyembro ng pamilya. Katulad ng pelikula, marami sa mga pamilyang Pilipino ngayon ang pangalawang ama na siyang tumuturing sa anak ng babae sa unang asawa na parang sarili niyang anak. Napakarami ang ganitong pamilya sa Pilipinas. Ito ay maaaring ang unang asawa ay hindi magkasundo at nariyang maghihiwalay at magkakaroon ng panibagong asawa kasal man o hindi. Kung kaya’t ang mga anak ay nagkakaroon ng pag-aalitan lalo na kapag hindi lingid sa kanila ang kanilang tunay na kalagayan.

Sa sitwasyon ng pamilya sa pelikulang ito, hindi lingid sa mga anak kung sino ang kanilang ama. Mayroong magandang naidulot ito at mayroon din namang hindi sa relasyon ng bawat isa. Ang isang hindi magandang naidulot nito sa kanila ay iyong pag-aasaran ng magkapatid na humahantong sa away at pag-aalitan. Hindi ito maiiwasan sapagkat sila ay bata pa at talagang dumarating ang ganitong pagkakataon. Katulad na lamang ng eksena kung saan ang magkapatid ay nag-away at pinagdedebatehan nila kung sino sa kanilang mga ama ang mas mahal ng kanilang ina. Nakakatuwa man ngunit ito ay reyalidad nang nangyayari at patuloy na nangyayari sa mga tipikal na pamilyang Pilipino. Hindi talaga maiwasan ang mga ganitong pag-aasaran sa parte ng mga anak. Ang napansin ko sa pelikulang ito ay hindi pinili ng kanilang ina ang itago ang katotohanan sa kanila. Ipinaliliwanag niya ang mga bagay sa abot ng kanyang makakaya upang maunawaan siya ng kanyang mga anak. Hindi sekreto ang mga bagay na dapat ay talagang nalalaman ng kanyang mga anak at karapatan din naman nilang malaman ang mga iyon.

Ang maganda din naming naidulot nito sa mga bata ay minahal nila ang isa’t isa nang may pagtanggap sa katotohanang sila man ay kalahating magkapatid lamang. Ito ay mapapatunayan doon sa panahong pinili ng lalaking anak ang manatiling makasama ang kanyang ina at kapatid sapagkat mahal na mahal niya sila. Hindi siya sumama sa tunay niyang ama papunta sa ibang bansa dahil mamimiss nya ang kanyang bunsong kapatid.

Kung iisipin, mas gugustuhin ng karamihan sa mga pamilyang Pilipino ang itago ang mga ganitong bagay mula sa mga anak sa kadahilanang hindi pa nila ito lubos na mauunawaan. O ang iba naman ay talagang itatago na lamang ang katotohanan at huwag nang ipaalam pa.

Mayroon akong kakilala na mayroong eksaktong sitwasyon na tulad sa pelikulang ito. Sila din ay dalawang magkapatid na magkaiba ang ama. Ang unang asawa ng kanilang ina ay kanyang hiniwalayan at kanya ngang kasama na ngayon ang bago niyang minamahal na siya namang ama ng bunsong anak. Hindi rin lingid sa mga anak ang katotohanang iyon. Ang kaibahan nga lang ay makikitang mas pabor ang ina sa bunsong anak. Naitanong ko ito sa kanya kung bakit ganito, ito ay dahil na rin sa pagbabahagi ng panganay na anak sa akin tungkol sa bagay na ito. Marami siyang hinanakit sa kanyang ina, dagdag pa dito ang di matapos na pang-aasar ng kanyang bunsong kapatid nang hindi man lamang sinasaway ng mga magulang. Naisip kong baka makatulong ako sa kalagayang iyon at naging positibo naman ito sa ina sapagkat kaibigan ko sya. Nakita niya din ang kanyang pagkakamaling iyon. At kanyang naibahagi din na iyon ay totoo sapagkat naaalala niya daw ang kanyang unang asawa sa panganay niyang anak. Doon niya napagtanto na walang kinalaman ang anak sa away nila ng kanyang unang asawa.

Sa kalagayang ng pelikulang ito, makikita din ang pagiging maboka ni Leah (Vilma Santos). Sinasabi nya talaga ang mga bagay sa tamang termino nito, maging bastos man ito sa pandinig ng iba. Nakita ko ang pagiging malakas niya bilang isang babae. Kaya niyang tumayo at lumaban sa hamon ng buhay gaano man ito kabigat. Maraming hamon ang dumating sa buhay nya, una na dito ang pagharap niya sa kanyang mga anak at ipaliwanag sa kanila ang katotohanang sila ay may magkaibang ama. Ang pag-aaruga sa kanila sa abot ng kanyang makakaya, kasama na ang pagmulat nya sa mga ito sa kalayaang sila ang dapat magdesisyon para sa kanilang sarili. Binigyan niya sila ng kalayaang mag-isip at magpasya kahit na sa murang edad pa sila. Ang muling paghihiwalay nila ng kanyang pangalawang asawa sa kadahilanang mayroon din pala itong kinakasamang iba. At ang pagharap sa mga kababaihang mayroong kanya-kanya ding problemang kinakaharap sa kanilang buhay. Hinahangaan ko siya sa pagiging isang malakas na babae. Isa siyang huwaran para sa mga kababaihan. Hindi siya nagpadaig sa mga unos ng buhay. Hindi siya napanghinaan ng loob upang gawin ang mga bagay na makakabuti para sa kanyang pamilya. Itinayo niya ang kanyang sarili nang taas noo. Anuman ang dinanas niya sa buhay at anuman ang naririnig niyang mga salita mula sa ibang tao ay hindi naging dahilan upang siya ay sumuko. Kundi naging matatag siya. At ito ay itinuturo niya sa kanyang mga anak maging doon sa mga iba pang kababaihan. Tunay nga na kapupulutan ito ng aral lalong lalo na ng mga kababaihan.

Si Ning Kumakanta!!

Ayan! Excited na ba kayo? Oo, Ako nga yan, ang aspiring singer ng Bicolandia. Kasi sayang naman yung pag-aaral ko ng Music nung college. Yap! I took Music as a course, in fact voice major pa. Medyo di lang ako confident sa boses ko but I love to sing! Ako na yan talaga. Nanginginig na ang voice, matagal na di kumakanta e. So, sana ay inyong maibigan ang aking mumunting sorpresa!

Kanina lang ito sa aming chapel. Hinablot ko muna ipad2 ni hubby at eto nga ang resulta ng pinaggagawa ko nang di nya alam. Enjoy!

Happiness is Maging Sikat!

Hindi ko lubos maubos ang kasayahan nato. Actually, nakakaloka dahil ang si-sweet ng mga bongga kong blogger friends! Hindi ko akalaing mararanasan kong maging ganito kasikat at sa blogospero pa! Grabe. Nagpapasalamat ako dahil sa mga ginawa nilang ito para sakin. Appreciated ko Sissies!! Nakakaloka talaga to ng bongga! 

Alam kong idedeny nila to kasi maaaring unconsciously naisend nila tong mga fan signs sakin accidentally. Kung paano, hindi ko rin alam. Siguro baka sa kung anong hangin ang nagdala nito dito sa blog ko. Sabi nga ng asawa ko, wag ko daw i-blog para "humble" ang peg ko. Nyahaha! Haru humble daw?! Pero talagang sa ganitong paraan ko lang din sila mapapasaya. KM, Krizza, Lainy, Ate Rovs at lalong lalo na kay Baby Bella, pinasaya nyo ko ng to the tenth power! At ang gaganda nyo! Kayo ang number one sa puso ko. Asahan nyong mamahalin ko pa kayo nang ganap na ganap at mapapangiti lagi sa mga post ko dito! AYLABYU ALL!!!

Ooooopss! Photo credit to their blog sites nga pala. Hihi. Just for fun!

Isang nakakatambling nang paulit-ulit na happiness ito, kaya ili-link ko to sa:

Happiness Post Lang!

Kung may isang bagay akong ipagpapasalamat sa araw nato, ito yung pagkakaron ko ng bagong domain para sa Women's Choice blog ko... Oh well, hindi lang pala isa ang mga happiness ko ngayon, i-enumerate ko na ha?

Una: Bagong domain! Paulit-ulit? Haha! Kaloka. 

Pangalawa: Ang umaarangkada kong designs site na talaga namang love na love ko! Masaya pala ang gawin ang kinagigiliwang gawin na nakapagpapasaya ako ng bongga sa mga kapwa ko bloggers. Super ang bihis ng mga blogs nila ngayon at ineenjoy nila. Alam nyo na kung sino kayo!

Pangatlo: Ang maka-earn ng fans at likes sa designs site! Kung di pa kita fan, i-like lang ang page na ito. Rona's Fun Designs Facebook Fan Page 

Pang-apat: Magkaroon ng maraming cute at jolly friends sa mga bonggang bloggers na sila KM, na to the highest level ang success ng Happiness Meme.. Si Ate Rovs na sumisikat every week bilang waging-waging happy blogger... Si Krizza, na stage mom! at very artistic pagdating sa kanyang home designs and ideas... At si Algene na super cute na laging may giveaway para sa mga bloggers. 

Sa inyong lahat salamat sa suporta at pagtitiwala sa mga designs ko! hihi Happy lang talaga ko. At sa sponsor ko na si Algene na isinama ang pag-like sa fan page ko sa kanyang giveaway!!!

Nagpapasalamat din ako kay Dr. Calayan at Belo na nagsponsor ng bagoong lotion at shampoo. Haha.. Kaloka!

Sya! Tapusin na ang blog na to. Alam ko kekembular dito ang mga fans ko. I'll be waiting!!

Busy ang Beauty ko This Week

Hello Sissies! Busy ang beauty ko this coming week at ito ang magaganap na iskedyul:

1. Pumunta sa Statistics Office bukas (Monday), upang kumuha ng another original copy of our marriage contract para maigora na sa pag-aapply ng asawa ko ng resident/spouse visa.

2. Pagkatapos sa NSO, diretso sa aming main office (United Methodist Church Manila Office), para doon ay magpractice ng choir for our upcoming Worker's Convocation (para sa mga pastor at tulad ko na nagwowork din para sa church) sa darating na Miyerkules na gaganapin sa Tagaytay na ang dinig ko ay ako daw ang maglead sa choir. Kamusta naman yon? Naatasan pa! 

3. Martes. Umuwi ng bahay sa Cavite, magpahinga, magpamani-pedi, magpack ng gamit at magblog pag may oras. Kailangan yan! 

4. Miyerkules ng umaga. Bumiyahe papuntang Tagaytay at doon ay umattend ng nasabing convocation sa loob ng 3 araw hanggang Biyernes. Si asawa uuwi dahil may klase ng Huwebes. Sadness ang beauty ko nun, walang katabi. Haha. Meh ganun? Di bale, dami naman sigurong friends na darating. Chichika na lang ako ng bongga.

5. Biyernes. Umuwi ulit ng bahay. Magpahinga at magblog.

6. Sabado. Biyahe pa-Manila para naman umattend ng Lay Leader's Meeting sa simbahan. 

7. Linggo. Magpasalamat kay Lord sa napakahaba at masayang buong Linggong nagdaan. At sa hapon ay makauwi na ulit! Yey! Lunes, magsimulang gawin ang Journey blog ni Ate Rovie.

Ayan, nakakaloka ang super hectic at busy week na to. Ako na yan talaga.

Alam kong mamimiss nyo ko Ate Rovs, KM, Krizza, Algene at Ferry Jhoi. Hmm. Ang mga luha, pigilan! Alam ko yan. I know. Nakakamiss talaga ang beauty ko pero wag kayong mag-alala, I shall return ng bonggang bongga kaya steady lang kayo, ok? Haha! 

Yun lang mga Sissies! Muah muah, tsup tsup!

Ang inyong pretty lingkod...

Happiness is... Ang Makapagsuot ng Mala-Igorot na Costume!

Alam kong hindi na lingid sa inyong kaalaman na nagmula sa isang tribo ang asawa ko. Taiwanese siya pero hindi siya yung tipong maputi at singkit ang mata kundi mukha siyang Pinoy. At ayon sa kanila, ang kanilang tribo sa kanunu-nunuan pa ay may kwentong nauugnay sa Pilipinas. Naniniwala silang ang iba sa kanila ay nag-migrate nung mga panahong may lupang tulay pa ang Pilipinas at Taiwan at sila daw ang tunay na Taiwanese kesa mga puti at singkit na galing naman sa Mainland China. Kaya magugulat din kayo sa native language nila na Lukay na katunog na katunog ng salitang Ilocano! Bongga di ba? Kaya nung ginanap ang reception namin, sabi nila, hindi ako nalalayo, ako'y in na in sa tribo! 

Kaya eto, isa sa happiness ko nang pumunta kami sa Taiwan ay ang makapagsuot ng kanilang traditional costume na tunay talagang nahahawig sa ating mga ninunong Igorot. Yun lang, super bigat nyan dahil sa mga borloloy at korona. At ang tanawing bundok na yan, nakakalula sa kagandahan!

The Chen Family

At yan naman ang mga bongga at iba't ibang uri ng kanilang traditional attire.

Isang masayang post para sa paborito kong mga Meme na:

Happiness is... Tawang Wagas na Wagas!!!

Isa sa mga pinakaborito kong larawan noong ginanap ang Wedding Thanksgiving namin sa Taiwan ay ito:

Hahaha! Sa wagas ng tawa nilang lahat lalo na ng father-in-law ko ay malalaman mo agad ang di matatawarang tuwa na talaga namang ganap na ganap! Hindi ko na matandaan kung anong joke ang sinabi ng pastor dito para matawa sila ng ganito, pero ang alam ko lang ay tumawa din ako, yun lang, late reaksyon ang beauty ko dahil mega translate pa ang mahal kong asawa. Haha.. O diba? Ang saya saya! 

Sa tuwing makikita namin to, ang sarap pa rin ng tawa naming mag-asawa. Lovely talaga ang mga in-laws ko. Sister-in-law ko naman yung magandang dilag na yan. Kaya ayan! Happiness is Tawang Wagas na Wagas! Sapagkat hindi mababayaran ang sayang dulot ng mga ganitong larawan! Nawa'y nakapagdulot din ako ng happiness sa post na ito! 

Teka, tumawa ka na ba ng ganito kawagas? ;)

Share ko para sa bagong bago at bonggang bonggang Meme ni KM na:

Bagong Taon, Bagong Design!

Hay salamat at natapos ko din ang design na ito. Makulay pa din dahil love ko talaga ang colors. Masayahin kasi ako. ;)

Dalawang araw bago ko natapos ang design na ito. Medyo nangapa ulit dahil sa tagal na di nakapagdesign. Pero ano't ano pa man ay natapos din.

Gustong gusto ko kasi itong digital scrapbooking kit na nadownload ko for free. Lahat ng ginamit ko dito mula sa header, sidebars, at footer images ay galing sa kit na iyon. Although yung mga iba, saling-kit-kit lang. Haha. Nag-enjoy talaga kong paglaruan yung mga designs at eto naman ang kinalabasan.

Mahaharap ko na ang mga orders na pending. Medyo naghintay talaga kayo mga Sis, pagpasensyahan nyo na. Yung mga request nyo ay mapagtutuunan ko na ng pansin. In fairness! Humahaba na ang listahan ng orders ko. Hmmm.. Baka simulan ko na din magpabayad. ;)

Nagustuhan nyo ba ang aking bagong look? Ciao!

Asar Ako sa New Connection!!!

Gusto kong magwala sa sobrang inis sa bago naming internet connection. Inavail namin yung nasa commercial ng Globe Tattoo na Superstick nila na umaabot DAW ng 7 Mbps! Wow! Kaloka! Eh nung nagconnect na sa internet, jusmio! Ni hindi umaabot ng 1Mbps! At ang presyo tumataginting na P1,300! Sinong hindi maiimbyerna? Ha? E mas mabagal pa sa previous connection namin to ah? Sa tagal bago ka makapagbukas ng facebook eh pwede ka pang magluto at maglaba!!! 

Mga sis, pasensya na kayo kung ganito ako makapagreact kasi sa totoo lang! Hindi talaga maganda ang mood ko ngayon. Pati asawa ko asar na asar sa connection na to. Ang sarap manigaw ng mga promoter sa globe. At bukas talaga pupunta kami sa Globe na yan at magrereklamo ako. Nuknukan ng bagal! Ang nakakainis pa, di pwedeng mag-withdraw ah? 2 yrs ang contract eh. Anu yon? Lokohan? Badtrip!!!!

Ilalabas ko muna itong nagsusumigaw kong damdamin ah. I just cant believe it kasi. Naiiyak ako sa inis ngayon sa totoo lang. I hate this but I know that I'll be okay. Patunayan naman ng mga internet provider na yan na totoo ang mga nasa commercials nila!!!!!

Bakasyon Over, Pagbabalik Pilipinas!

Ayan, mga Sissy! Heto na akong muli at nagkukuwento sa inyo. Sana ay nag-enjoy kayo sa aking mga kwentong bakasyon. Siksik na siksik at sulit na sulit talaga yun eh. 

Nung isang Sunday pa kami nakabalik dito sa Pilipinas pero dahil sa wala pa kaming connection sa bahay. Mas minabuti na muna naming maghintay ng bagong internet. Yung tipong mas mabilis at hindi nakakainip! Haha. Nakakainis talaga kasi yung may mga panahong ubod ng bagal ang mag-open ng facebook o ibang pages lalo na kapag umuulan. Nagpasya na lang kaming i-give-up ang Sun Broadband Stick na meron kami at mag-apply ng bagong internet connection from a different provider. Hopefully mas okey na ang Globe Tattoo Superstick na umaabot daw hanggang 7 Mbps ang bilis. Well, tignan natin!

So, sa ngayon, dito muna ko sa Manila humahakot ng libreng wifi. Maya uwi na din kami sa Cavite. At nang makapagpahinga na ulit. May mga ginawa mung kabisihan dito. Sana lang talaga mabilis ang process ng bagong internet. Ang daming requirements ng mabilis na koneksyon ha? Naloka ako. 

Magkwentuhan na lang tayo muli mga blogkada! Hop na lang ulit ako sa mga blogs nyo at nang makasagap din ako ng chismis sa inyong mga buhay. Haha.

Hanggang sa muli!

Bakasyon Update: Hualien Adventure

Isa sa mga layunin naming mag-asawa ang makapunta o makabisita sa mga lugar kung saan nagtatrabaho sila Mama at Papa. At nakita nyo na siguro kung ano ang work ng mother-in-law ko sa unang post ko. Kung hindi pa, basahin dito. Ngayon naman, bisitahin natin ang workplace ni Papa, sa Yu-Shan College and Theological Seminary, sa Hualien ito, tatlong oras na drive mula sa Taitung kung saan nakatira sila Mama at Papa. Nagtuturo siya sa seminaryong ito ng Lukay dialect, exclusively for Lukay indigenous students na nag-aaral dito. Sayang nga lang at wala kaming picture with the students, nasa mga klase kasi. Pero gayunpaman, at least nakapagpicture sa lugar. Itinour kami ni papa habang naghihintay sa oras ng klase nya.

Eto na, simulan na ang slideshow!

Picture kuno kahit hindi aakyat. Yung building na iyon sa taas, yan ang main office ng Yu-shan College and Theological Seminary kung saan nag-papakahasa sa kaalaman patungkol sa Biblia at lipunan ang mga magiging pastor.

Ito naman ang napakagandang tanawing makikita sa harap ng seminaryo. Kaya talaga namang maeengganyo ang mga pastor mag-aral dito.

Ako yan at ang napakakulit kong Papa-in-Law, Chen Zsu-Te

Ang pinsan ni Hubby na si Su-Ning, tagapagturo ng Christian Education sa naturang seminaryo. Teka? Bakit napagkamakata ko naman yata? Haha.

 Pinakialaman ko ang piano sa classroom ni Papa, well, maganda pa din ang tunog. Nakatugtog pa ko ng Amazing Grace. Miss ko na tumugtog. ;(

At yan naman ang Chinese name ko, Chen, Ning Ning. Yan lang din ang alam ko isulat sa Chinese. HEhe.

Ang nagpumilit kuhanan ng litrato sa ganitong pose! Ang kulit diba?

O ito, isa pa.. Kaya nga ba na-inlove ako sa ka-cute-an nyan eh. Aruh!

 Pagkatapos ng visit sa seminary, dumiretso na kami sa Bed and Breakfast House na treat sa amin ni sis-in-law na pagmamay-ari ng kanyang irog na si Hao-En. 

Ayan si Hao En at sobrang pasasalamat kong marunong siya mag-English and very fluent dahil nagmajor pala siya in English noong kolehiyo. Super thank you Hao-En!

This is my sister in law, Roxanne na nagpprepare na for our Barbecue Night!

Waaah! Yan ang dahilan kung bakit ako naggain weight! Pero come on! Yan ang bakasyon na tinatawag! Diet na lang pag-uwi haha.

Ito naman ang kakanin ng mga Taiwanese. Yung nakabalot ay "abay" kung tawagin na gawa sa ground rice at may ilang meat sa loob at yung isa naman ay peanut. Okay lang ang lasa. Yun lang masasabi ko. Hihi.

Sila naman ang mga new friends na nakasama namin sa barbecue night. Once again, marunong mag-english, kasi talagang bihira ang marunong sa kanila. And, newly weds! A month pa lang! 

Dahil isa lang ang dala naming laptop, sobrang tagal bago ako nakapagfacebook. Gusto ko pa sanang magblog ng time na yan kaya lang super antok na ko. ;)

Pagkagising, nakakita ko ng swing! Picture picture syempre! 

Hay nako, syempre may eksena din ang mahal kong asawa. ;)

Picture muna bago umalis papuntang movie house!

At yan na nga ang tickets! Showtime lang at numbers ang naiintindihan ko, kayo ba?

 Sneak ng isang picture habang wala pang lumalabas sa screen. 

Naku, di ko alam to. Healthy food daw yan. Noodles in a chinese herb soup.

Finally back home sa Taitung. Heart pic muna. haha. Love it! Pasasalamat namin sa lahat ng na-experience!