Jan 30, 2012

Busy ang Beauty ko This Week

Hello Sissies! Busy ang beauty ko this coming week at ito ang magaganap na iskedyul:

1. Pumunta sa Statistics Office bukas (Monday), upang kumuha ng another original copy of our marriage contract para maigora na sa pag-aapply ng asawa ko ng resident/spouse visa.

2. Pagkatapos sa NSO, diretso sa aming main office (United Methodist Church Manila Office), para doon ay magpractice ng choir for our upcoming Worker's Convocation (para sa mga pastor at tulad ko na nagwowork din para sa church) sa darating na Miyerkules na gaganapin sa Tagaytay na ang dinig ko ay ako daw ang maglead sa choir. Kamusta naman yon? Naatasan pa! 

3. Martes. Umuwi ng bahay sa Cavite, magpahinga, magpamani-pedi, magpack ng gamit at magblog pag may oras. Kailangan yan! 

4. Miyerkules ng umaga. Bumiyahe papuntang Tagaytay at doon ay umattend ng nasabing convocation sa loob ng 3 araw hanggang Biyernes. Si asawa uuwi dahil may klase ng Huwebes. Sadness ang beauty ko nun, walang katabi. Haha. Meh ganun? Di bale, dami naman sigurong friends na darating. Chichika na lang ako ng bongga.

5. Biyernes. Umuwi ulit ng bahay. Magpahinga at magblog.

6. Sabado. Biyahe pa-Manila para naman umattend ng Lay Leader's Meeting sa simbahan. 

7. Linggo. Magpasalamat kay Lord sa napakahaba at masayang buong Linggong nagdaan. At sa hapon ay makauwi na ulit! Yey! Lunes, magsimulang gawin ang Journey blog ni Ate Rovie.

Ayan, nakakaloka ang super hectic at busy week na to. Ako na yan talaga.

Alam kong mamimiss nyo ko Ate Rovs, KM, Krizza, Algene at Ferry Jhoi. Hmm. Ang mga luha, pigilan! Alam ko yan. I know. Nakakamiss talaga ang beauty ko pero wag kayong mag-alala, I shall return ng bonggang bongga kaya steady lang kayo, ok? Haha! 

Yun lang mga Sissies! Muah muah, tsup tsup!

Ang inyong pretty lingkod...

Photobucket

Jan 27, 2012

Happiness is... Ang Makapagsuot ng Mala-Igorot na Costume!

Alam kong hindi na lingid sa inyong kaalaman na nagmula sa isang tribo ang asawa ko. Taiwanese siya pero hindi siya yung tipong maputi at singkit ang mata kundi mukha siyang Pinoy. At ayon sa kanila, ang kanilang tribo sa kanunu-nunuan pa ay may kwentong nauugnay sa Pilipinas. Naniniwala silang ang iba sa kanila ay nag-migrate nung mga panahong may lupang tulay pa ang Pilipinas at Taiwan at sila daw ang tunay na Taiwanese kesa mga puti at singkit na galing naman sa Mainland China. Kaya magugulat din kayo sa native language nila na Lukay na katunog na katunog ng salitang Ilocano! Bongga di ba? Kaya nung ginanap ang reception namin, sabi nila, hindi ako nalalayo, ako'y in na in sa tribo! 

Kaya eto, isa sa happiness ko nang pumunta kami sa Taiwan ay ang makapagsuot ng kanilang traditional costume na tunay talagang nahahawig sa ating mga ninunong Igorot. Yun lang, super bigat nyan dahil sa mga borloloy at korona. At ang tanawing bundok na yan, nakakalula sa kagandahan!

The Chen Family
At yan naman ang mga bongga at iba't ibang uri ng kanilang traditional attire.
Isang masayang post para sa paborito kong mga Meme na:
Photobucket


Photobucket

Jan 23, 2012

Happiness is... Tawang Wagas na Wagas!!!

Isa sa mga pinakaborito kong larawan noong ginanap ang Wedding Thanksgiving namin sa Taiwan ay ito:


Hahaha! Sa wagas ng tawa nilang lahat lalo na ng father-in-law ko ay malalaman mo agad ang di matatawarang tuwa na talaga namang ganap na ganap! Hindi ko na matandaan kung anong joke ang sinabi ng pastor dito para matawa sila ng ganito, pero ang alam ko lang ay tumawa din ako, yun lang, late reaksyon ang beauty ko dahil mega translate pa ang mahal kong asawa. Haha.. O diba? Ang saya saya! 

Sa tuwing makikita namin to, ang sarap pa rin ng tawa naming mag-asawa. Lovely talaga ang mga in-laws ko. Sister-in-law ko naman yung magandang dilag na yan. Kaya ayan! Happiness is Tawang Wagas na Wagas! Sapagkat hindi mababayaran ang sayang dulot ng mga ganitong larawan! Nawa'y nakapagdulot din ako ng happiness sa post na ito! 

Teka, tumawa ka na ba ng ganito kawagas? ;)

Share ko para sa bagong bago at bonggang bonggang Meme ni KM na:

Photobucket

Jan 20, 2012

Bagong Taon, Bagong Design!

Hay salamat at natapos ko din ang design na ito. Makulay pa din dahil love ko talaga ang colors. Masayahin kasi ako. ;)

Dalawang araw bago ko natapos ang design na ito. Medyo nangapa ulit dahil sa tagal na di nakapagdesign. Pero ano't ano pa man ay natapos din.

Gustong gusto ko kasi itong digital scrapbooking kit na nadownload ko for free. Lahat ng ginamit ko dito mula sa header, sidebars, at footer images ay galing sa kit na iyon. Although yung mga iba, saling-kit-kit lang. Haha. Nag-enjoy talaga kong paglaruan yung mga designs at eto naman ang kinalabasan.

Mahaharap ko na ang mga orders na pending. Medyo naghintay talaga kayo mga Sis, pagpasensyahan nyo na. Yung mga request nyo ay mapagtutuunan ko na ng pansin. In fairness! Humahaba na ang listahan ng orders ko. Hmmm.. Baka simulan ko na din magpabayad. ;)

Nagustuhan nyo ba ang aking bagong look? Ciao!

Photobucket

Jan 17, 2012

Asar Ako sa New Connection!!!

Gusto kong magwala sa sobrang inis sa bago naming internet connection. Inavail namin yung nasa commercial ng Globe Tattoo na Superstick nila na umaabot DAW ng 7 Mbps! Wow! Kaloka! Eh nung nagconnect na sa internet, jusmio! Ni hindi umaabot ng 1Mbps! At ang presyo tumataginting na P1,300! Sinong hindi maiimbyerna? Ha? E mas mabagal pa sa previous connection namin to ah? Sa tagal bago ka makapagbukas ng facebook eh pwede ka pang magluto at maglaba!!! 

Mga sis, pasensya na kayo kung ganito ako makapagreact kasi sa totoo lang! Hindi talaga maganda ang mood ko ngayon. Pati asawa ko asar na asar sa connection na to. Ang sarap manigaw ng mga promoter sa globe. At bukas talaga pupunta kami sa Globe na yan at magrereklamo ako. Nuknukan ng bagal! Ang nakakainis pa, di pwedeng mag-withdraw ah? 2 yrs ang contract eh. Anu yon? Lokohan? Badtrip!!!!

Ilalabas ko muna itong nagsusumigaw kong damdamin ah. I just cant believe it kasi. Naiiyak ako sa inis ngayon sa totoo lang. I hate this but I know that I'll be okay. Patunayan naman ng mga internet provider na yan na totoo ang mga nasa commercials nila!!!!!

Photobucket

Jan 9, 2012

Bakasyon Over, Pagbabalik Pilipinas!

Ayan, mga Sissy! Heto na akong muli at nagkukuwento sa inyo. Sana ay nag-enjoy kayo sa aking mga kwentong bakasyon. Siksik na siksik at sulit na sulit talaga yun eh. 

Nung isang Sunday pa kami nakabalik dito sa Pilipinas pero dahil sa wala pa kaming connection sa bahay. Mas minabuti na muna naming maghintay ng bagong internet. Yung tipong mas mabilis at hindi nakakainip! Haha. Nakakainis talaga kasi yung may mga panahong ubod ng bagal ang mag-open ng facebook o ibang pages lalo na kapag umuulan. Nagpasya na lang kaming i-give-up ang Sun Broadband Stick na meron kami at mag-apply ng bagong internet connection from a different provider. Hopefully mas okey na ang Globe Tattoo Superstick na umaabot daw hanggang 7 Mbps ang bilis. Well, tignan natin!

So, sa ngayon, dito muna ko sa Manila humahakot ng libreng wifi. Maya uwi na din kami sa Cavite. At nang makapagpahinga na ulit. May mga ginawa mung kabisihan dito. Sana lang talaga mabilis ang process ng bagong internet. Ang daming requirements ng mabilis na koneksyon ha? Naloka ako. 

Magkwentuhan na lang tayo muli mga blogkada! Hop na lang ulit ako sa mga blogs nyo at nang makasagap din ako ng chismis sa inyong mga buhay. Haha.

Hanggang sa muli!

Photobucket

Dec 27, 2011

Bakasyon Update: Hualien Adventure

Isa sa mga layunin naming mag-asawa ang makapunta o makabisita sa mga lugar kung saan nagtatrabaho sila Mama at Papa. At nakita nyo na siguro kung ano ang work ng mother-in-law ko sa unang post ko. Kung hindi pa, basahin dito. Ngayon naman, bisitahin natin ang workplace ni Papa, sa Yu-Shan College and Theological Seminary, sa Hualien ito, tatlong oras na drive mula sa Taitung kung saan nakatira sila Mama at Papa. Nagtuturo siya sa seminaryong ito ng Lukay dialect, exclusively for Lukay indigenous students na nag-aaral dito. Sayang nga lang at wala kaming picture with the students, nasa mga klase kasi. Pero gayunpaman, at least nakapagpicture sa lugar. Itinour kami ni papa habang naghihintay sa oras ng klase nya.

Eto na, simulan na ang slideshow!


Picture kuno kahit hindi aakyat. Yung building na iyon sa taas, yan ang main office ng Yu-shan College and Theological Seminary kung saan nag-papakahasa sa kaalaman patungkol sa Biblia at lipunan ang mga magiging pastor.

Ito naman ang napakagandang tanawing makikita sa harap ng seminaryo. Kaya talaga namang maeengganyo ang mga pastor mag-aral dito.

Ako yan at ang napakakulit kong Papa-in-Law, Chen Zsu-Te

Ang pinsan ni Hubby na si Su-Ning, tagapagturo ng Christian Education sa naturang seminaryo. Teka? Bakit napagkamakata ko naman yata? Haha.

 Pinakialaman ko ang piano sa classroom ni Papa, well, maganda pa din ang tunog. Nakatugtog pa ko ng Amazing Grace. Miss ko na tumugtog. ;(

At yan naman ang Chinese name ko, Chen, Ning Ning. Yan lang din ang alam ko isulat sa Chinese. HEhe.

Ang nagpumilit kuhanan ng litrato sa ganitong pose! Ang kulit diba?

O ito, isa pa.. Kaya nga ba na-inlove ako sa ka-cute-an nyan eh. Aruh!

 Pagkatapos ng visit sa seminary, dumiretso na kami sa Bed and Breakfast House na treat sa amin ni sis-in-law na pagmamay-ari ng kanyang irog na si Hao-En. 



Ayan si Hao En at sobrang pasasalamat kong marunong siya mag-English and very fluent dahil nagmajor pala siya in English noong kolehiyo. Super thank you Hao-En!

This is my sister in law, Roxanne na nagpprepare na for our Barbecue Night!

Waaah! Yan ang dahilan kung bakit ako naggain weight! Pero come on! Yan ang bakasyon na tinatawag! Diet na lang pag-uwi haha.

Ito naman ang kakanin ng mga Taiwanese. Yung nakabalot ay "abay" kung tawagin na gawa sa ground rice at may ilang meat sa loob at yung isa naman ay peanut. Okay lang ang lasa. Yun lang masasabi ko. Hihi.

Sila naman ang mga new friends na nakasama namin sa barbecue night. Once again, marunong mag-english, kasi talagang bihira ang marunong sa kanila. And, newly weds! A month pa lang! 

Dahil isa lang ang dala naming laptop, sobrang tagal bago ako nakapagfacebook. Gusto ko pa sanang magblog ng time na yan kaya lang super antok na ko. ;)

Pagkagising, nakakita ko ng swing! Picture picture syempre! 

Hay nako, syempre may eksena din ang mahal kong asawa. ;)

Picture muna bago umalis papuntang movie house!

At yan na nga ang tickets! Showtime lang at numbers ang naiintindihan ko, kayo ba?

 Sneak ng isang picture habang wala pang lumalabas sa screen. 

Naku, di ko alam to. Healthy food daw yan. Noodles in a chinese herb soup.

Finally back home sa Taitung. Heart pic muna. haha. Love it! Pasasalamat namin sa lahat ng na-experience!
Photobucket

Kwentong Bakasyon: Taitung Adventure!

Ayan, eto na mga sissies! Isa-summarize ko na lahat ng mga pangyayari, kasayahan, at karanasan ko nitong mga nakaraang araw, mula sa pagdating ko hanggang sa makaalis sa Taitung ngayong araw, the second week of December hanggang last week. Narito na kami ulit sa Taipei at sa Saturday ng alas diyes ng gabi dapat nasa Airport na kami. So halos lahat ng mangyayari mula ngayon hanggang sa Sabado ay puro shopping para pasalubong sa mga naghihintay sa Pilipinas at bonding na naming mag-asawa "alone". Oh diba? Nagkaroon din kami ng time mapag-isa. Lilibutin ang mga tourist spots dito na di pa namin napuntahan. Lulubusin na talaga. Kami na yan!

Haha, so! Excited na ba kayo sa mga kwento ko? Well, i-ready na ang mga mata sa pagmasid ng mga larawang talaga namang punong puno ng saya at excitement ng inyong lingkod na si Ningning. Halina't samahan ako. Heto na! Oops, ihiwalay ko na yung pagpunta namin sa seminary at barbeque night with my sister in law ko sa Hualien. Medyo mahaba-haba yun eh. Hihi.

ang pagtatayo ng Christmas Tree with Mama-in-Law (Dec.23 night time)

 Ayan, eto na ung farm pic! Nagsuot talaga kami ng panggamas costume para may thrill!

At syempre, hindi papatalo ang asawa ko. Haha!

Yan naman ang mga niluto namin for the kids sa church. Yummy yan! 

At yan na nga sila na nagsisikain. Mas marami pa kaya lang nalowbat na ko ng dumating sila.

Ito ang araw-araw na buhay ni Mama. Ang magturo at mag-blood pressure check sa mga Senior Citizens sa Taitung County. They are all indigenous. Lukay Tribe ang tawag sa kanila.

After blood pressure check up dinala naman ako ni Mama upang mabisita ang Pinay caregiver na ito. Inaalagaan nya ang mag-asawang estudyante ni Mama sa Center. At take note! Taga-Cavite din siya at Bicol din ang province nya tulad ko! Nice to meet you girl! Ang mga tulad mong nakikipagsapalaran sa ibang bansa ay hinahangaan ko.

Pagkatapos ng sandaling visit ay bumalik sa center at noon nga'y nag-eehersisyo na sila. Pumicture muna ko siyempre at sumaling mag-exercise.

Singing time with their teacher! I am so proud of my mother-in-law. She's not only giving her time and service to this people, but also with the kids in church. Kaya nga talaga namang binibless din siya ni Lord. 

Bitin? Wait.. there's more! Ngayon din ang blog. Abangan sa kaunting sandali.

Photobucket

Dec 23, 2011

Bakasyon Update: Pagbisita sa Farm at Church

Mga Sissies! Pagpasensyahan nyo na kung very late ang mga update ko. Once again, i-special mention ko ulit si Krizza sa kanyang bonggang bonggang bakasyon update na talaga naman nakaka-inspire, I promise. Pagpasensyahan nyo na din kung wala muna sa ngayong mga pictures ang post na ito sa kadahilanang jusko po, napagkatagal maghintay uploading. Haha.

So, eto na simulan ko sa panahong bumisita kami sa farm ng mga in-laws, na taniman ng mga root crops katulad ng kamote, gabi, ube, mani at kung anik anik pa. Sumama ako sa asawa ko at ipinagdrive sya papunta doon gamit ang cute na cute na scooter. Isingit ko na din bago ko makalimutan, ang scooter dito ay naglipana, sayang talaga may picture ako eh, ng mga scooter na nakahilerang nakapark sa tabi ng daan. Mas preferred nila dito ang scooter kaysa sa kotse o van dahil ang main problem dito sa Taiwan ay parking lot. Sa sobrang walang space para magpark. Kaya yung iba, they rent a parking space every day kahit pa medyo kalayuan ito sa mismong bahay nila. Basta lang may mapapagparkingan.

So balik tayo sa kwentong farm. Pagdating namin doon, syempre picture picture, tapos walang upload haha. Sori talaga. Pero baka bukas ok ang koneksyon. Isingit ko na lang pagpunta namin sa Taipei at doon super bilis ang koneksyon. Naglakad lakad kasama ang mahal na asawa at maya maya pa'y pumunta naman kami sa tilapia pond na di kalayuan sa farm nila. Bumili ng isang napakalaking tilapya at niluto ko pagbalik sa bahay. Siyempre pa, dahil bikolana ako, gatang tilapia! Di ba, ang sarap! Dito kasi hindi sila naggagata. 

Pagkatapos ng tanghalian, sinamahan ko ang mama-in-law ko sa church. Nakakabless kasi akala ko magluluto lang kami, yun pala yung mga niluto namin ay para sa mga batang myembro ng simbahan na galing sa tutorial class sa simbahan. Ginagawa nila ito tuwing Monday at Friday afternoon. Pagkagaling ng mga bata sa school, diretso sila sa Sunday School Classroom sa church para naman itutor ng mga volunteer young adult members ng church para maturuan ng husto academically. They highly value education here na talagang meron silang programa katulad nito. Naging kaibigan ko instantly ang mga bata. Hindi ko nga ba alam kung bakit namamagnet ko ang mga bata. Siguro natural ko ng taglay talaga ang kahiligan sa mga bata kasi very fun sila kasama, kaya nga ba naging teacher ako. Elem at preschool. Ayun, so nagkainan na sila, at tinuturuan nila ako paunti-unti ng Mandarin language. So far, proud ako at kahit papano, I can communicate! Surprising talaga, dahil na din sa bahay, kina Mama at Papa-in-law na wala akong choice kundi matuto dahil hindi sila marunong mag-Ingles. Bihirang bihira ang marunong mag-Ingles dito dahil hindi ine-encourage ng gobyerno na matuto sila ng ibang lenggwahe. Kung may gusto man matuto, magbabayad ng mahal para mag-hire ng English teacher. Naisip ko bigla, sabi ng mga bata, gusto nila kong maging teacher sa English kasi paunti-unti tinuturuan ko sila. 

Pagkatapos ng masayang bonding with the kids at church, nagpunta naman kami ng asawa ko para maggrocery para sa aming dinner. My husband is good in cooking. Incharge sya for dinner. Gusto ko man magpicture sa loob ng supermarket pero bawal sa hindi malamang kadahilanan. Naisip ng asawa kong magluto ng seafood pasta. Nagpumilit ibudget ang pera dahil kakaunti lang ang pera naming dala at praise God, umabot naman! Haha.

So, nagdinner with the family at nag-tea. Maya maya pa'y nagready na magsleep.

Photobucket